Nienke Miedema (35 jaar) vormt samen met haar vriend Ivo en hun kinderen Flo (4) en Siep (2) een warm, ondernemend en een tikkeltje chaotisch gezin. Met z’n vieren wonen ze in Utrecht, in een heel leuk karakteristiek huis uit 1900. De beperkte ruimte in en om het huis is best een uitdaging aldus Nienke, maar ze houden erg van het stadse leven en alles wat hun dat biedt!
Tijdens de blogshoot voor Kindermodeblog, waar Nienke samen met haar dochter Flo én haar eigen vader (Opa van Flo) aanwezig was, hebben we haar een aantal vragen gesteld. Want hoe mooi is het om hier op Kindermodeblog ook verhalen te delen van mooie vrouwen. Moeders, dochters, en partners van… maar bovenal zichzelf! Over het moederschap, het combineren van werk en gezinsleven. Onderwerpen die voor ons (moeders) allemaal zo herkenbaar zijn. En ja, natuurlijk hebben we het ook over kinderkleding. Dat snap je.
Het roer om!
Na 11 jaar te hebben gewerkt bij grote multinationals binnen het HR vakgebied, heb ik een jaar geleden besloten mijn eigen bedrijf op te starten. Een hele spannende stap, maar uiteindelijk heb ik er nog geen moment spijt van gehad. De vrijheid en flexibiliteit die ik heb gekregen, brengt de balans in ons gezinsleven én ik mag nu op mijn eigen manier invulling geven aan het werk waar ik het meeste energie uit haal. Mijn bedrijf is gericht op het faciliteren van teambuilding sessies om teams te helpen beter samen te werken en nog betere resultaten te behalen. Dat gaat van teams binnen grote multinationals tot teams bij mkb bedrijven of zelfs sportteams. Naast deze sessies werk ik ook op interim basis als HR Manager.
Durven en doen waar je gelukkig van wordt, wat knap!
Ja de combinatie van gezinsleven, werk, familie, vrienden en alles daaromheen, dat is wat mij een gelukkig mens maakt. Ik kan slecht stil zitten en vind het heerlijk om nieuwe dingen te ondernemen en te ontdekken. Hoe lastig het ook is om alle ballen hoog te houden, ik vind het juist leuk dat het leven daardoor dynamisch en onvoorspelbaar blijft!
En hoe zou jij jezelf als moeder omschrijven?
Ik hoop dat Flo en Siep mij een warme moeder vinden waar ze dikke knuffels bij kunnen halen en zichzelf bij kunnen zijn. De basis thuis moet goed en vertrouwd voor ze zijn. Tegelijkertijd hoop ik ook dat ik een moeder ben die ze op een relaxte manier stimuleert om uit hun comfort zone te stappen, zodat ze zichzelf blijven verbazen en daardoor een stevig zelfvertrouwen ontwikkelen. Alles met een nuchtere inslag, maar wel zodat ze de nodige bagage hebben voor later.
Mooi. Is dat ook iets wat jij zelf vanuit huis uit hebt meegekregen?
Ik ben opgegroeid in een artsengezin met een praktijk aan huis. Als arts had je vroeger meer aanzien en gingen er daardoor bepaalde deuren vanzelf open. Mijn ouders hebben daar altijd een aversie tegen gehad en hebben mijn broer en mij meegegeven dat iedereen gelijk is en jouw gedrag bepaalt wie je bent. Ik wil mijn kinderen dit ook graag meegeven. Zeker in de huidige tijd waarin we samenleven met veel verschillende culturen vind ik dit des te belangrijker.
Je vertelde net al even dat je voor jezelf bent begonnen en dat jullie een lekker dynamisch leven hebben. Hoe combineer jij jouw werk met het moederschap? Vind je het soms niet pittig?
Als ik heel eerlijk ben, vind ik het moederschap de grootste uitdaging die ik ooit heb gehad! Complexe strategische problemen draai ik mijn hand niet voor om, maar kinderen opvoeden vind ik echt wel even wat anders. Ik geniet er ontzettend van en ik vind het geweldig om te zien hoe ze zich als kleine mensjes ontwikkelen en vooral wat voor raars er allemaal uit hun mond komt. Maar de feedback is heel direct en omdat je zo emotioneel betrokken bent, is er een soort continue reflectie en aanpassing nodig van je eigen gedrag.
Ik vind de afwisseling tussen moeder zijn en werk daarom heel prettig. Op het werk focus ik me op hele andere zaken, waardoor ik voor mijn gevoel thuis een betere en energiekere moeder kan zijn. Alle respect voor de thuisblijfmoeders, ik zou het ze niet nadoen!
En wat is volgens jou de ‘key’?
Wat alles in het leven behapbaar houdt, is wat mij betreft humor. Dat zou dan ook mijn tip zijn aan iedere (aanstaande) moeder: hou genoeg ruimte voor humor en neem jezelf/partner/gezinssituatie vooral niet al te serieus. Een beetje zelfspot brengt lucht in situaties en van lachen voel je je direct een stuk beter!
Helemaal mee eens. Een dag niet gelachen…. Wat doe jij voor jezelf om even te ontspannen?
Ivo en ik laten elkaar zoveel mogelijk vrij om ook afzonderlijk van het gezin dingen te ondernemen. Een avondje met vrienden op stap, een lang weekend weg of wat extra uurtjes uitslapen. Dat zijn voor mij de belangrijke momenten voor mezelf. Het hoeft niet heel lang te duren, even de tijd in de trein naar het werk kan al genoeg zijn.
Hoe ziet bij jullie het ideale weekend eruit?
Als ik echt mag kiezen dan is het méést ideale weekend voor ons een lekker weekend weg! Op reis naar een plek die we nog niet kennen.
Maar tegelijkertijd genieten we ook ontzettend van een weekend in en om Utrecht. Het liefst is het een aaneenschakeling van (sociale) activiteiten. Van samen lunchen met vrienden en hun kinderen tot naar een festival/museum/dierentuin tot uit eten bij ons favoriete restaurant of een spontane bbq in onze leuke straat. Vooral veel gezelligheid!
Lekker ondernemend inderdaad. Klinkt als een goed weekend! Hé, dan toch even over kinderkleding. Volg jij alle trends?
Van jongs af aan ben ik altijd geinteresseerd geweest in mode. Ik was een meisje wat zich veel verkleedde en daar de meest bijzondere creaties in bedacht. Ik vind het een toffe manier om je te uiten en om een hint van je persoonlijkheid bloot te geven.
Ik ben niet heel gevoelig voor trends omdat ik vrij uitgesproken ben in wat ik leuk vind. Ik ga het liefst voor stoere kleding met een eigenzinnige twist. Voor Flo niet te meisjesachtig (ik weet niet hoe lang ik hier nog mee weg kom bij haar…) en voor Siep zo weinig mogelijk tacky logo’s/teksten. Het is wel jammer dat mijn smaak vaak bij de duurdere merken te vinden is. Heel onhandig eigenlijk!
Haha. Je shopt wel bewust / met een doel?
Ja, ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het laatste jaar meer bewust over mode begin te denken. Vroeger kocht ik voor Flo en Siep eigenlijk alles wat ik leuk vond zonder na te denken waar het item werd gemaakt. Nu zit het me echt dwars als er Bangladesh op een kaartje staat en hang ik het dan toch liever terug…
Uit dat gevoel is een pril initiatief ontstaan; samen met een vriendin ben ik bezig een initiatief op te zetten om kinderkleding te ruilen. Het is maar een klein initatief, maar alle beetjes helpen en het is ook nog eens leuk voor de garderobe van je kids!
Zeker weten. Benieuwd! Hebben Flo en Siep al een eigen mening als het op kinderkleding aankomt? Hoe doen jullie dit ‘s ochtends bijvoorbeeld met aankleden?
Voor het gemak en de snelheid bepaal ik het nu nog, maar ik denk dat dit bij Flo niet lang meer zal duren. Ik krijg regelmatig opmerkingen dat iets niet blauw/roze is. Gelukkig kom ik er nog vaak mee weg omdat ze het dan comfortabel vindt. Fingers crossed dat we over een jaar niet alleen maar Frozen T-shirts in de kast hebben hangen!
Heb jij zelf een favoriet kinderkleding merk? Of een (web)shop waar je graag voor de kinderen shopt?
Niet perse één merk, maar de laatste tijd heb ik voor Flo veel gekocht van Tumble n Dry en Sissy- Boy. Heel soms pik ik een item uit de Like Flo collectie omdat daar dan heel stoer Flo op staat. Het voelt een beetje als haar eigen kledinglijn! Voor Siep vind ik Name It een leuk betaalbaar alternatief en er gaat niets boven de HEMA.
Als ik geld als water had, dan zou ik waarschijnlijk de hele collectie van Mini Rodini, Bobo choses of The Animals Observatory leegkopen 😉
Ja, dat zijn ook echt hele mooie merken! Wat geef je gemiddeld uit aan kinderkleding?
Het gaat met vlagen. Als ik te veel tijd over heb, dan staat de bezorger zeer regelmatig op de stoep. Mijn zwangerschapsverloven waren bijvoorbeeld niet heel goed voor onze portemonnee!
Ik ben vrij impulsief en als er een idee in me opkomt over een toffe outfit, dan wil ik graag direct online op zoek gaan. Wel heb ik voor mijzelf een maximaal bedrag wat ik redelijk vind voor een broek of trui. Bij Siep, omdat die nog zo ontzettend in de groei zit, geef ik minder uit dan bij Flo. Zij doet al langer met haar items, dus dan is het ‘t waard om meer uit te geven zodat het ook van betere kwaliteit is (om een idee te geven, rond de 40 euro voor een broek of trui). Flo is wel echt een kind wat van klauteren en klimmen houdt, dus ik moet er altijd rekening mee houden dat er na een week een gat in zou kunnen zitten. Het zijn uiteindelijk toch kinderen die lekker vies moeten kunnen worden, dus comfort en of het makkelijk aan/uit gaat is ook heel belangrijk! (Wie heeft er niet ooit een boxpakje voor zijn/haar baby gekocht waar geen knoopjes onderin zaten. Dat doe je dus nooit aan)
Waar wij vaak veel complimenten over krijgen, zijn de kledingstukken die mijn creatieve schoonmoeder maakt. Het zijn altijd items met een twist waardoor we regelmatig de vraag krijgen waar het te koop is.
Wat onwijs leuk. Je vader vertelde net ook al even dat hij vroeger (bij zijn moeder) in de mode heeft gewerkt. De liefde voor (kinder)kleding zit bij jullie in de familie!
Ja, mijn oma was een bijzondere vrouw. Ze was voor haar tijd heel tolerant en geëmancipeerd. Voor de tweede wereldoorlog is zij vanuit Friesland in haar eentje naar Amsterdam verhuisd en leidde zij als vrouw een mode afdeling bij Gerzon. Gerzon was een groot luxe modehuis van een joodse familie. Tijdens de oorlog is dat helaas niet positief afgelopen en daarom is mijn oma uiteindelijk terug verhuisd naar Friesland waar zij haar eigen modezaak is begonnen. Net als bij Gerzon startte zij een modezaak voor de upperclass (en ja, bont was toen nog heel gewoon!). Mijn opa overleed jong en mijn oma heeft daarom alles in haar eentje groot gemaakt. Mijn vader (op de foto) heeft er nog veel herinneren aan. Er waren regelmatig vrouwen van hoge heren die met taxi naar de winkel werden gebracht om hun garderobe aan te vullen. Mijn vader maakte dan koffie voor hen en keek toe hoe ze de ene deux-piece na de andere pasten. ‘s Avonds veranderde de winkel in een voetbalveld en voetbalde hij tussen alle bontjassen en paskamers door!
Eigenlijk was mijn oma een soort influencer van haar tijd. Zij organiseerde modeshows in Leeuwarden en nodigde de grote (veelal italiaanse) merken die zij verkocht uit om hun mode daar te komen showen. Ze zorgde er dan wel even voor dat niemand anders in Leeuwarden deze merken mocht verkopen, waardoor de modeshows een grote impact hadden op haar verkoop! Mijn vader herinnert zich vooral de modellen. Hij bracht de sigaretten rond tijdens de shows (echt!) en sprak regelmatig af met zijn moeder in Amsterdam om samen vertegenwoordigers te bezoeken en modellen te kijken 😉
Sommigen zeggen dat ik veel van het karakter van mijn oma heb. Met hoe zij haar leven heeft geleid, is dat alleen maar iets om heel trots op te zijn!
Wat een geweldig verhaal! En tot slot, over influencers gesproken… Wat vind jij van social media? Gebruik je het zelf veel?
Ik hou van fotografie, dus ben een echte fan van Instagram. Ik post zelf heel af en toe, maar zou dat eigenlijk meer willen doen om een mooi overzicht te maken van verschillende momenten uit ons leven.
Ik heb wel stiekem een kleine afkeer van het “typische” social media gedrag waarin mensen gooien met hashtags als #tothemoonandback of #fitgirl… Brrr… ik krijg daar een beetje de kriebels van. Ik denk dat dit komt omdat ik het vooral waardeer wanneer mensen zichzelf niet zo serieus nemen en uit de pas durven te lopen. Ik volg daarom vooral accounts met prachtige fotografie of met een tikkeltje sarcastische humor. Het account van Kim van Kooten vind ik geweldig, heerlijk hoe zij met humor precies de vinger op de zere plek weet te leggen.
Foto’s door Alina Krasieva Photography
Klik hier voor de outfit blog van Flo in de groene jurk
Klik hier voor de outfit blog van Flo in Picnik Barcelona
