Vanavond een iets andere column dan jullie van me gewend zijn. Je ziet het. Een bladzijde uit een tijdschrift. Uit de FLAIR! Met tekst en foto, kant en klaar, niks meer aan doen zou je denken. Maar ik kan het toch niet laten, dus een kleine noot erbij.
Vorige week had ik een leuke afspraak voor Kindermodeblog met iemand die ik nog niet eerder had ontmoet en inmiddels wordt het standaard prik als ik binnenkom. Ik kan ‘m blind binnenkoppen, intikken zeg maar. ‘Wat ben je klein in het echt!‘ Ja lieve mensen. Ik ben het levende bewijs dat online niet altijd is wat het lijkt. Ik ben maar liefst 1.63! Nooit, maar dan ook nooit problemen mee gehad. Ik ben een kleintje en vind het eerlijk gezegd wel lekker makkelijk. Hoef mezelf nooit ergens dubbel te klappen, achterin de auto of in het vliegtuig bijvoorbeeld. En als kleintje mag je altijd vooraan staan! Stiekem echt niet erg. En als kleintje pas je soms ook nog in de grootste maat op de kinderafdeling. Maar goed. De laatste tijd schijnt ‘dat kleintje’ nogal op te vallen en dat begint mij weer op te vallen. En deze foto uit de Flair vond ik daar wel mooi bij passen. En ik vind ‘m sowieso leuk om te delen! Want mijn lieve, grappige, succesvolle -en best wel lange- vriendin Naomi heeft tegenwoordig elke week een fotodagboek in de Flair. En om af te trappen mocht ze voor één keer het heft in handen nemen als gast hoofdredacteur. Hoe cool?! Voor de modepagina’s nodigde ze haar Haagse vriendinnen uit. We hadden echt een super leuke en gezellige dag. Kunnen we dat niet vaker doen? Desnoods in Uitdam? En ja, we mochten allemaal ons zegje doen over Naomi. En dan ga je ineens nadenken over persoonlijke dingen en over vriendschap en over de invloed ervan op je leven. Iets waar je normaal gesproken tijdens het koffie leuten niet bij stil staat. En dat doet je dan heel veel beseffen. Lieve Naomi, bedankt voor deze gezellige dag!
